معنی تمنن تمنن(تَ یَ) سست و مانده نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، ناراحت کردن کسی را بوسیلۀمنت گذاردن، تمنّن فلان فلاناً. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا