معنی تلخی بردن تلخی بردن (اِ کَ دَ) سختی کشیدن. تحمل رنج و مشقت: بشیرین زبانی توان برد گوی که پیوسته تلخی برد تندخوی. سعدی (بوستان). رجوع به تلخی و مادۀ بعد شود لغت نامه دهخدا