معنی تقوض

تقوض(تَ)

بیفتیدن خانه و برکنده شدن. (تاج المصادر بیهقی). ویران شدن بنا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). منهدم شدن خانه. (از اقرب الموارد). رجوع به انقیاض شود، آمد وشد نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، پراکندن حلقه و برشکستن هنگامه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پراکندن و شکستن صفوف و حلقه ها. (از اقرب الموارد)