معنی تقوت تقوت (تَ تَرْ رُ) خورش ساختن، یقال: فلان یتقوت بکذا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، خوردن: تقوت به و اقتات به اقتیاتاً، اکله. (از اقرب الموارد). قوت گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) لغت نامه دهخدا
