معنی تقمه تقمه (تَ عَ) دودله و سرگشته شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : خرج فلان یتقمه، ای لایدری این یتوجه. (اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، گذشتن در زمین. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
