معنی تقدی تقدی (تَ) لازم گرفتن راه و روش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال: تقدت به دابته، ای لزمت سنن الطریق و تقدی هو علیها. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
