معنی تفیید تفیید (تَ) فال بد گرفتن از آواز بوم نر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : فید فلان اذا تطیر من صوت الفیاد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تبختر مرد، گریختن از حریف خود. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
