معنی تعلیم گر تعلیم گر (تَ گَ) تعلیم فرما: مرا خضر تعلیم گر بود دوش به رازی که آمد پذیرای گوش. نظامی (از آنندراج). تعلیم گر تو شد که اینجای آتشکده ایست دودپیمای. نظامی. و رجوع به تعلیم و تعلیم فرما و دیگر ترکیبهای تعلیم شود لغت نامه دهخدا
