معنی تطهم - لغت نامه دهخدا
معنی تطهم
- تطهم
(بَ) - کراهیت داشتن طعام. (تاج المصادر بیهقی). ناخوش داشتن طعام را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اندوهگین گردیدن از کسی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، ناخوش داشتن صحبت کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : فلان یتطهم عنا، ای یستوحش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا