دوشیدن شیر گردآمده را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، فروگذاشتن شتر ماده، شیر را از پستان بدون دوشیدن: سیأت و تسیأت الناقه، ارسلت اللبن من غیر حلب. (از المنجد). و رجوع به تسیؤ شود، برآوردن اسب نره را، بدون استواری انعاظ آن: سیاء الفرس ادلی و لم یستحکم انعاظه. (از متن اللغه)
