معنی ترغیم - لغت نامه دهخدا
معنی ترغیم
- ترغیم
(اِ تِ) - گفتن کسی را رغماً رغماً. (منتهی الارب) (آنندراج). خوار ساختن و گفتن کسی را رغماً رغماً. (از اقرب الموارد) (از المنجد). اذلال و خواری. (ناظم الاطباء). حدیث: سجدتی ّ السهو کانتا ترغیماً للشیطان، ای اغاظه له و اذلالاً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ترغیم انف کسی، چسباندن آنرا به رغام، خوار ساختن کسی، خاضع شدن. (از المنجد)
لغت نامه دهخدا