معنی تذویح تذویح (اِ سَ) پراکنده کردن شتران را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد) ، پریشان و متفرق گردانیدن مال را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : کل ما فرقه فقد ذوّحه. (اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
