معنی تدنؤ تدنؤ(اِ ذِ) برانگیختن کسی را بر فرومایگی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) : نفس فلان تتدنأه. (اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
