معنی تدبیرگری تدبیرگری (تَ گَ) تدبیر کردن. عمل تدبیرگر: پایگاه وزرا یافته نزدیک ملک از نکورایی و دانایی و تدبیرگری. فرخی لغت نامه دهخدا
