آنست که دو کلمه را جز در حرف متقارب اختلافی نباشد، مانند داری و باری. (از تعریفات جرجانی ص 45). و صاحب آنندراج برای تجنیس مضارع تعریفی یاد کرده است که صاحب المعجم و حدایق السحر آنرا برای تجنیس مطرف یاد کرده اند. او گوید: تجنیس مضارع و آن چنانست که در همه حروف مجانست باشد جز در حرف آخر، چنانکه آزاد و آزار. ظهوری گوید: بی فاخته ماند سرو در باغ زین سرو که از سرا برآمد. (آنندراج)
