معنی تجأجؤ تجأجؤ (اِ) مرکّب از: ’جأجاء’، بازایستادن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) : رایتک لاتجأجاء عن حماها. (اقرب الموارد) ، ترسیدن از چیزی یا کسی. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
