معنی تثول تثول (اِ لَ) فروگرفتن کسی را بدشنام و قهر و زدن، گردآمدن زنبوران عسل و انبوه شدن آنان. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
