معنی تثأثؤ تثأثؤ (اِ) مقام نمودن بعد از آنکه ارادۀ سفر داشت. (از منتهی الارب). مقام نمودن پس از ارادۀ سفر داشتن. (ناظم الاطباء) ، ترسیدن از کسی، بر آبشخور وارد شدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
