معنی تتنن تتنن (اِ) دوستان را گذاشتن و با اغیار پیوستن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تنتنه، یکی مصحف دیگریست. (قطر المحیط). رجوع به تنتنه شود لغت نامه دهخدا
