معنی تبویل تبویل (اِ فَ) به شاش داشتن. (اقرب الموارد). شاشانیدن: فی القاثاطیر و استعمالها فی التبویل و الزرق. (قانون ابوعلی سینا چ طهران ص 268) لغت نامه دهخدا
