معنی تبنک تبنک (تَ بَ) جوان محبوب و بلندبالا و توانا راگویند. (لسان العجم شعوری ورق 281 الف) : چه نیکو بود با خیالات نیک (کذا) بریز (کذا و ظ: بزیر) آوریدن حریف تبنک. لطیفی (از لسان العجم ایضاً) لغت نامه دهخدا