معنی تبصل

تبصل

(اِ)

پوست باز کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، برهنه کردن کسی را از جامه اش. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، تبصلوه، بسیار سؤال کردند از وی تا سپری شد آنچه نزد او بود. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تبصل چیزی، دوچندان شدن آن، چنانکه دوچندانی پوست پیاز: تبصل الشی ٔ، تضاعف، تضاعف قشر البصله. (از اقرب الموارد)