معنی تبتت تبتت (اِ تِ) توشه برداشتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تزود. (قطر المحیط) (اقرب الموارد) ، متمتع گردیدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تمتع. (قطر المحیط) ، تقطع. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به تبتیت شود لغت نامه دهخدا
