معنی تباهی جستن تباهی جستن (اَ ذی یَ) فساد جستن. افساد. تباهکاری: مر او را گفت دیدی این چنین کار نگه کن تا پسندد هیچ هشیار که رامین با زنم جوید تباهی کند بد نام من در پادشاهی. (ویس و رامین) لغت نامه دهخدا