معنی تباوش تباوش (دَکُ نَنْ دَ / دِ) از ’ب وش’، با هم فراگرفتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تناوش. (قطر المحیط). با هم درآمیختن. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
