معنی تب سوخته تب سوخته (تَ بِ تَ / تِ) تبی که از احتراق اخلاط عارض شود و آن البته موجب هذیان و اختلال حواس باشد. (آنندراج) : در ختم دعا گوش مسیحا چو طبیب است سنجر ز تب سوخته چند این همه هذیان ؟ سنجر کاشی (از آنندراج) لغت نامه دهخدا
