تب رجع. حمای راجعه. حمای کرار. حمای رجعی. از امراض عفونی و مسری و اپیدمیک. انگل این مرض ’اسپیروکت دبرمیر’ است که بر اثر نیش ساس یا شپش وارد ارگانیسم انسان میگردد و بهمین جهت است که این تب بیشتر در میان اقوام فقیر و کشورهای دور از بهداشت بروز میکند. از مشخصات کلینیکی آن دو یا سه حملۀ شدید تب است که پس از هر حملۀ تب خفیف میشودو پدیده های عمومی آن عبارتند از: صداع، استفراغ، کوفتگی، که با تب تیفوئید مشابهت تام دارد. اولین حملۀ بیماری با لرز شدید شروع میشود و حرارت بدن بحد اعلی بالا میرود و در حدود 5 تا 7 روز طول میکشد. آنگاه دورۀ خفیف تب شروع میگردد که گمان می رود بیمار بدورۀ نقاهت رسیده است، ولی پس از مدتی که معمولاً مساوی دورۀ اولین حملۀ تب است مجدداً با همان شرایط اولیه تب دورۀ دوم شروع میشود. ولی بسیار بندرت آن حمله سه بار تکرار میگردد. معالجۀ این بیماری بیشتر بر اثر حملۀ دوم که ممتد میشود کمی مشکل است و گاه بمرگ منجر میشود. انگل این بیماری بسال 1868 میلادی بوسیلۀ ’ابرمیر’ کشف شد که در خون بیمار در دورۀ حمله مشاهده میشود. رجوع به لاروس کبیر (لاروس قرن بیستم) ذیل ’رکورا’ن و ’ابرمیر’، و حمی الراجعه، حمای راجعه، تب رجع، حمای کرار، حمای رجعی و فیزیولوژی تألیف کاتوزیان ج 2 ص 243 و تب و دیگر ترکیبهای آن شود