معنی تایق تایق (یِ) شایق و آرزومند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). نعت است از توق. (منتهی الارب) : آب را بستود و او تایق نبود رخ درید و جامه، او عاشق نبود. مولوی. رجوع به تائق شود لغت نامه دهخدا
