معنی تارک ادب
- تارک ادب (رِ اَ دَ)
- بی ادب. (آنندراج) (فرهنگ نفیسی). گستاخ و بدخوی. (فرهنگ نفیسی) :
در هند که زادگانش تارک ادب اند
لبریز جهالت اند و فاضل لقب اند
اوساطالناس چون از اول همه حشو
اشراف همه سید و قنبرنسب اند.
واله هروی (ازآنندراج).
رجوع به مجموعۀ مترادفات ص 74 شود