ابن سنجر بغدادی حنفی، مشهور به ابن سماک (یا ابن سباک) و ملقّب به تاج الدین و مکنّی به ابوالحسن. فقیه بود و در نظم سخن دست داشت. (661- 750 هجری قمری) او راست: 1- ارجوزه ای در فقه. 2- شرح الجامع الکبیر شیبانی، در فروع فقه شافعی، که ناتمام است. و نیز او را نظمی است. (از معجم المؤلفین بنقل از الوافی صفدی ج 12 ص 75. الدررالکامنۀ ابن حجر ج 3 ص 54. الفوائدالبهیه ص 121. کشف الظنون ص 569)
