معنی پیکند پیکند (کَ) مقامی است از توران زمین. (برهان). رجوع به بیکند و فهرست ولف شود: ز دریای پیکند تا مرز تور در آن بخش گیتی ز نزدیک و دور. فردوسی. کنون نام گندژ به پیکند گشت زمانه پر از بند و اورند گشت. فردوسی لغت نامه دهخدا
