خواجه ابوالوفاء خوارزمی. از کبار اولیا. مردی فرشته سرشت و خوش خلق و بعلوم ظاهریه و حقیقیه و علوم غریبه دانا و در علم ادوار و موسیقی بی نظیر روزگار خود. این رباعی حاکی از طبع شعر و شاعری اوست: بد کردم و اعتذار بدتر ز گناه زانرو که درو هست سه دعوی تباه دعوی وجود و دعوی قوهو حول لاحول ولاقوه الا باللّه. مرقد وی در خوارزم است. (مجالس النفائس ص 185)
