از پهلوی پوهل. پل. قنطره. جسر. و به این معنی درزبانهای ایرانی بسیار کهنسال است. طاق و سقف گونه ای که بر رودی یا نهر و مادی بر عرض آن بندند گذشتن مردم و چارپایان را. کرپی (در تداول مردم قزوین و ظاهراً ترکی باشد) : و پولی ساختند و خلایق و چهارپایان بدان میگذشتند. (ترجمه بلعمی تاریخ طبری). خردمند گوید که هست این جهان یکی پول بر راه و ما همرهان. ابوشکور بلخی. یکی پول دیگر بباید زدن شدن را یکی یک بباز آمدن. فردوسی. ترا هست محشر رسول حجاز دهنده بپول چنیور جواز. عنصری. و آن پول سدیور ز همه باز عجبتر کز هیکل او کوه شود ساحت بیدا. عنصری. بگذرد زود بیکساعت ازپول صراط بجهد باز بیک جستن از کوه خراز. منوچهری. بروزت شیر همراه و بشب غول نه آبت را گذر نه رود را پول. (ویس و رامین چ کلکته ص 121). بدانی که انگیزش است و شمار همیدون بپول خنیور گذار. اسدی. بپول خنیور که چون تیغ تیز گذار است و هم نامه و رستخیز. اسدی. چو پولی است زی آن جهان این جهان بر او عبره ما را و ما کاروان. اسدی. چو پولی است این مرگ کانجام کار برین پول دارند یکسر گذار. اسدی. و در زیر پول تکان بگذرد (رود طاب) و ریشهر را آب دهد. (فارسنامۀ ابن البلخی چ اروپا ص 150). و پولی بر آن رود است یک نیمه شهر که ازین جانب رود است بر کوه نهاده ست. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 139). و از آثار او [شاپور در عمارت جهان آن است که این شهرها و بندها و پولها که یاد کرده آید او بنا کرده است. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 72). و رودی عظیم که آن را نهر طاب گویند و منبع آن از حدود سمیرم است آنجا میگذرد زیر پول تکان. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 148). و عمارت راههاء مسلمانان و پولها و مانند این خیرات بسیار کرد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 95). تا برسیدند بپولی از سنگ و قلعی ساخته. (مجمل التواریخ والقصص). پول نهروان... بعراق، ابن وهرز بن به آفرید کرده است. (فارسنامه ص 96). آمدباران غم پول سلامت ببرد بر سر یک مشت خاک تا کی باران او. خاقانی. راند بسی رود خون از پی حقمان و خصم زیر پل سکه شد پول بسر درشکست. خاقانی. و مساجد و رباطها و پولها و آبگیرهای راه حجاز. (راحه الصدور راوندی). تمنای شه آنگه آید بدست که در روی دریاتوان پول بست. نظامی. برین سرسری پول ناپایدار چگونه توان کرد پای استوار. نظامی. به آمل آمد جمله پولها و گذرها خراب فرمود. (تاریخ طبرستان ابن اسفندیار). چون به پول سرخ مراغه رسیدند. (تاریخ غازان خان ص 149). ازسر جیحون نتوان بازجست عبره توان کرد ولیکن بپول. نزاری. - پول صراط. پل صراط. پل چینوت،پلی باریکتر از موی و برنده تراز شمشیر که فاصله میان دوزخ و بهشت است و سعید و شقی را از آن بباید گذشتن و آن را پول محشر نیز گویند: از عدل دید خواهی هم راستی و هم خم در ساق عرش ایزد در طاق پول محشر. خاقانی. صبر چون پول صراط آن سو بهشت هست با هر خوب یک لالای زشت. مولوی. - امثال: اگر خود پولی از سنگ کبود است چو بی آبست پل ز آنسوی رود است. نظامی. پول آن سر رود بسته بودن، از سلامت و نجات دور بودن و دسترسی نداشتن: میان موج بلا غرقه ای، خلاص مجوی که هست پول سلامت از آن کران بسته. رفیع الدین لنبانی. پول بر دریا بستن، امری محال و ممتنع خواستن: تمنای شه آنگه آید بدست که بر روی دریا توان پول بست. نظامی. رجوع به صراط و رجوع به چینوت شود
