در نسخه ای از لغت نامۀ اسدی آمده است: میان لب بالا و بینی بود، و در نسخۀ دیگری از همان کتاب آمده: پوژ زفر بود، ولی ظاهراً این صورت تصحیف یا صورتی دیگر از پوز و پوزه است و آن مجموع پیش آمدگی دهان چهارپایان است از سگ وگربه و اسب و اشتر یعنی همان که قدما بتفوز میگفته اند، و بیت ذیل منجیک را که برای پوز شاهد آورده بودیم بدین صورت برای پوژ مثال گذرانیده اند: امروز باز پوژت ایدون بتافته است گوئی همی بدندان خواهی گرفت گوش، منجیک
