پهلوان محمود خوارزمی ملقب به پوریای ولی و نیز ملقب به قتالی. اصل او از مردم گنجه است. شجاعی عارف بود. او را مثنویی است بنام کنزالحقائق. وی بسال 722 هجری قمری در خیوق درگذشته است. رجوع به تذکرۀ صبح گلشن و قاموس الاعلام ترکی و ریحانه الادب و مجالس العشاق شود. از اوست: آنیم که پیل (چرخ) برنتابد لت ما بر چرخ زنند نوبت شوکت ما گر در صف ما مورچه ای گیرد جای آن مورچه شیر گردد از دولت ما. و نیز او راست: بهشت و دوزخت با تست در پوست چرا بیرون ز خود میجوئی ای دوست. و هم از اوست: افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد آب زمینی که بلنداست. درباره پوریای ولی افسانه هایی در میان پهلوانان و زورخانه کاران رایج است
