معنی پنبه دوخ پنبه دوخ (پَمْ بَ / بِ یِ) لوئی: و دیوار خانه بگل پاکیزه اندوده باشند و اگر بعوض کاه اندر آن گل، پنبۀ دوخ کرده باشند سخت نیک باشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) لغت نامه دهخدا
