معنی پایدار ماندن پایدار ماندن (نُ) باقی ماندن. بر قرار ماندن. ثابت ماندن: نماند کسی در جهان پایدار همه نام نیکو بود یادگار. فردوسی. شما را خماند همان روزگار نماند خماننده هم پایدار. فردوسی لغت نامه دهخدا
