معنی بیهده گویی بیهده گویی (هَُ دَ / دِ) بیهوده گویی. عمل بیهوده گوی. یاوه گویی. هزل: جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای. سوزنی. رجوع به بیهوده گوی شود لغت نامه دهخدا
