معنی بیمند بیمند(مَ) آلتی است که باغبان با آن طائران را بپراند. (از آنندراج). هر آلت صداداری که بواسطۀ آن طیور را از باغ ترسانیده بیرون کنند، صفیر آسیا، زنگی که پاسبانان و خدمتگاران میزنند. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
