معنی بیرون بر بیرون بر(اَ مَ) برنده به بیرون وخارج. بیرون برنده، (اصطلاح بازاریان) مشتری که برای فروش در ده یا شهرهای کوچک متاع خرد وبرد. (یادداشت مؤلف) ، (اصطلاح بازاریان) آنکه مال التجاره صادر کند. (از یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا
