معنی بی مغزی بی مغزی(مَ) پوکی. تهی میانی. کاواکی. پوچی: تا نمانی صفر و سرگردان چو چرخ تا نسوزی تو ز بی مغزی چو مرخ. مولوی. مخور صائب فریب فضل از عمامۀ زاهد که در گنبد ز بی مغزی صدا بسیار می پیچد. صائب. و رجوع به بی مغز شود. لغت نامه دهخدا
