معنی بی فیض بی فیض(فَ / فِ) مرکّب از: بی + فیض، بی خیر. کسی که فایده ونیکی او به دیگران نرسد و از وجود وی فایده برای کسی مترتب نگردد. (ناظم الاطباء)، و رجوع به فیض شود لغت نامه دهخدا
