معنی بی شکوه بی شکوه(شَ / شِ وَ / وِ) مرکّب از: بی + شکوه، مصدر ساختگی از شکایت یا شکوای عربی، مقابل گله مند. آنکه گله نکند. (آنندراج)، رجوع به شکوه شود لغت نامه دهخدا
