معنی بی شریکی بی شریکی (شَ) حالت بی شریک. شریک نداشتن. انباز و همتا نداشتن، بی اخلاص. مقابل پاکدل. رجوع به بی صفا (در ترکیبات صفا) شود لغت نامه دهخدا