معنی بهیر بهیر(بَ) ثمر درختی در هند که در دباغی و صباغی بکارمی برند. (ناظم الاطباء). ثمر هلیله. هلیلج. حلیله، گندیدن. بدبو شدن. (فرهنگ فارسی معین). متعفن شدن. بدبو و عفن شدن، برشته شدن. قیاس کنید با بو دادن. (فرهنگ فارسی معین) لغت نامه دهخدا
