معنی بهگت باز
- بهگت باز(بَ گَ)
- از جزء اول هندی و جزء ثانی فارسی. فرقه ای است در هندوستان که امردان را میرقصانند. (غیاث) (آنندراج) ، خرد کردن. بهم کوفتن:
رگها ببردشان ستخوانها بکندشان
پشت و سر و پهلوی بهم در شکندشان
از بند شبانروزی بیرون نکندشان
تا خون برود از تنشان پاک بیک بار.
منوچهری