دست آویز بدست آوردن. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). اعتلال. (منتهی الارب) : بدو گفت هومان که خیره مگوی بدین روی با من بهانه مجوی. فردوسی. همه نیکویی در جهان بهر تست ز یزدان بهانه نبایدت جست. فردوسی. بدو سام یل گفت با من بگوی هر آنچت بگویم بهانه مجوی. فردوسی. گو دگر چون هلاک من خواهی بی گناهم بکش بهانه مجوی. سعدی.
