علی بن عیسی اربلی. از شعراو محدثین و منشیان شیعی عراقی بود. وی در بغداد مشاغل دیوانی داشت، و در خدمت عطاملک جوینی بود. اثر معروفش کتاب کشف الغمه است بزبان عربی در شرح حال ائمۀاثناعشریه که در 687 هجری قمری آنرا بپایان رسانیده و همین کتاب باعث شهرت او در نزد شیعه است. (دایره المعارف فارسی). رجوع به اعلام زرکلی ج 2 ص 684 شود
