معنی بوض بوض (اِ طِ) مقیم شدن بجایی و لازم گرفتن آنرا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، مردم سبک مایه و گول، اختلاط، شوریدگی کار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
