معنی بوج بوج(بَ / بُو) بوچ. تکبر. غرور، مانده شدن کسی. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بماندن. (تاج المصادر بیهقی) ، پدید آمدن راز و یعدی بالباء. (المصادر زوزنی چ بینش ص 63) لغت نامه دهخدا
